Sunday, May 16, 2010

Geeta chapter - 2.1

Bhaktjano Aaj hum baat karenge dusre adhyai ki. Is adhyai me arjun shree Krishna ko apna guru banate hain aur unse vinti karte hain ki ve unhe apne dukhon ko harne ka raasta batayein.

Bhaktjano Is adhyai ko bade dhyan se padhiyega aur is par acchi tarah se manan kijiyega. Yeh adhyai ek tarah se geeta ki neev rakhta hai. Is adhyai me shree Krishna ne gyan yog, sankhya yog, karma yog, buddhi yog aur atma ki amarta ke bare main arjun ko vistar se bataya hai.

Is adhyai ko agar apne apne mann acchi tarah se baitha liya toh apka jeevan safal ho jayega.

Is adhyai ke mahatva ko dekhte hue hum is adhyai ke sare shlokon ki charcha karenge.

Thatha krypayavistam asru purnakulekshnam

Vishidantamidam vakyamuvach madhusudhanah !!!

Kutastva kasmalindam vishame samupastitham

Anaryajushtam asvargyam akirti karam arjun !!!

Dhirtarashtra jab sanjay se puchte hain ki rann bhumi par kya ho raha hai tab sanjay kehte hain : Shree Krishna arjun se keh rahe hain ki he arjun aise bure waqt me tumhare mann me yeh bhram, yeh kamjori kahan se aa gayi hai. Yeh kamjori kisi bhi gauravshali purush ko shobha nahi deti hai. Yeh manushya ko mukti ke marg se hatakar uske gaurav ko kshinn karti hai. Yeh paap hai.

Klaibyam ma sma gamah parth naitatvayyu paapadhyate

Kshudram hriday duarbalyam tyakttavottishta parantap !!!

Katham bhishmam aham sankhye dronam cha madhusudhan

Ishubhih partiyotsami pujarhavarisudan !!!

Gurunhatva hi mahanubhavan

Shreyo bhoktum bhaikshamapiha loke

Hatvarthakamamstu gurunihaiva

Bhunjiya bhogan rudhira pradigdhan !!!

Shree Krishna arjun se kehte hain ki he arjun is apaurushta ko mann se nikalo, yeh tumhe shobha nahi deti. Arjun mann ki is durbalta ko nikalo aur yuddh ke taiyyar ho jao.

Arjun jawab dete hain ki bhagvan main kaise apne pujya pitamah bhishma aur acharya drona par bann chala sakta hun. Yeh paap hai. In pujaniya bujurgon se yuddh karne se toh accha hai main bheek mang kar jeevan yapan karun. In logon ke rakt ko baha kar mili sukh suvidha ko bhogna nahi chahta.

Na chaitad vidmah katran no gariyo

Yaduva jayem yadi va no jayeyuh

Yanev hatva na jijivishamas

Te vastithah prumukhe dhritharashtrah !!!

Karpanya-doshopahata-svabhavah

Pracchami tvam dharma-samuddha-chetah

Yechchheraya syanishchitam bruhi tanme

Shishyasteham sadhimamtvam prapannam !!!

Na hi prapashyami mamapanudhad

Yachhokamuchhosanam indriyanam

Avapya bhumavasapatanamarddham

Rajyam suraamapi Chadhipatyam !!!

Evamuktava Krishikeham gudakeshah parantapah

Na yotsya iti govindamuktava tushnim babhuv ha !!!

Aage arjun kehte hain ki main khud nahi janta ki mere liye kya accha hai, yuddh jeetna ya yuddh me haar jana. Mere samne dhrithrashtra ke putra khadhe hain jinhe marne ke baad mere jeene ki iccha samapt ho jayegi.

Apni mansik kamjori ki vajah se main sahi aur galat me farq nahi kar paa raha hun. Mere guno ko meri kamjori ne dhak diya hai. Main aapse vinti karta hun ki aap mujhe batayein ki mere liye kya accha hai. Main aapka shishya hun aur apne aapko apke hawale kar raha hun. Kripya marg darshan karein.

Is samasth prithvi ko jeetne par bhi ya devon ko jeetne par bhi main nahi samajhta ki mera yeh dukh khatm hoga. Isliye he keshav main yuddh nahi karunga. Yeh keh kar arjun chup ho jate hain.

Bhaktjano yeh arjun jaise dharmatma the jo paap karne se bachne ke liye aur apno ke prati prem ki vajah se unke saanth hue apman aur dhoke ko bhul kar yuddh se hatna chahte the. Varna is kalyug me apko birla hi koi milega jo apman ko sahan karke kisi ke prati prem bhav rakhe. Devon ke us yug ki yehi khasiyat thi ki log hamesha paap se bachne ki koshish karte the. Is sansar me mile apman, dokhe ko itna mahatva nahi dete the jitna mukti pane ko dete the. Aaj sab kuch ulta ho gaya hai. Bhagwan ki yaad hame tabhi aati hai jab hamare mann ki koi iccha puri ho gayi ho ya hum par koi vipatti aa gayi ho. Vedon ko padh kar unke bataye marg par chalne ki ummeed rakhna to bilkul bekar hai.

Baat karte hain arjun ki. Arjun ki is manodasha ki vajah thi agyanta. Sharir aur Atma ke beech ke sambandh ko na samajhne ki vajah se ve sahi aur galat me farq nahi kar pa rahe the. Manushya ko mukti keval ahinsa se nahi mil sakti. Use apne kartavya nibhane hi padte hain. Arjun ek kshatriya the aur unka pehla kartavya tha unniyay ke khilaf ladna aur us se vimukh hone ka matlab tha paap karna. Adharm ka saanth dena. Isliye hume yeh acchi tarah se samajh lena chahiye ki karma ka mahatva utna hi hai jitna gyan ka aur karm se vimukh hokar ishwar ko prapt karna namumkin hai. Gyan prapt karne ka koi matlab nahi hai agar aap use karm me tabdil nahi kar sake. Arjun ki manodasha vaisi hi hai jaise kisi ne gyan ki sari kitabe padh li ho par uske saar ko na samjha ho.

No comments:

Post a Comment